Onego czasu chciałam kupić na allegro grę, ale niestety zostałam przelicytowana. Chodziło o produkt o nazwie „Snatch” i upatrzony egzemplarz był w angielskiej wersji językowej, co poniekąd nie było ideałem, ale za taki bezcen można. No, ale się nie udało. A potem okazało się, że może w sumie i dobrze bo w zasadzie grę już mamy. Mamy w domu Scrabble, a to wystarczy!
Snatch i Scrabble to dwie gry, które bazują na kafelkach z literkami. Autorzy gry Snatch twierdzą jednak, że ich gra różni się od Scrabble (poza oczywiście regułami) tym, że rozłożenie liter w komplecie jest odmienne i bazuje na algorytmach stosowanych przez łamaczy szyfrów podczas Drugiej Wojny Światowej. Czy tak jest w istocie, trudno mi określić. Wiem, że w wersji angielskiej obie gry różnią się w stosunku samogłosek do spółgłosek, tj. w Scrabble jest więcej samogłosek. Nie wydaje mi się, żeby gra Snatch jednak pojawiła się dotychczas na polskim rynku, co sprawia, że skoro nie ma alternatywy, dlaczego nie skorzystać z możliwości, jakie mamy? Jedna uwaga: przed rozgrywką należy wyłuskać mydła, tj. nie gramy pustymi płytkami – za dużo możliwości wprowadza chaos do gry.
A przyznam, że gra się dobrze 
O co chodzi w grze? Otóż, wszystkie literki wykładamy na stół, literkami do dołu i mieszamy. Gracze naprzemiennie odwracają jedną literkę aż na stole pojawi się słowo składające się z minimum 3 liter. Nieważne kto kafelek odwrócił, jeśli widzisz słowo, które się nadaje, wykrzycz je, a będzie Twoje Oczywiście język powinien być czysty, bez slangu czy nazw własnych – jak w Scrabble. I to jest połowa sukcesu. Ale tylko połowa.
Snatch znaczy „zwinąć”, w sensie komuś coś.. I tak jest też w tej grze. Otóż, gdy gracz wypatrzy słowo, zabiera je do siebie literkami do góry. Jednak to słowo nadal uczestniczy w grze. Jeżeli inny gracz zauważy, że zabrane słowo można zmodyfikować dodając przynajmniej jedną literkę z puli, może to słowo zwyczajnie „zwinąć”. Niedozwolone jest jednak modyfikowanie słów poprzez tworzenie liczby mnogiej lub wyłącznie przestawienie liter. Słowo musi być dłuższe. Przykład na zdjęciach poniżej: gracz zgarnia słowo „kara”, po czym na stole pojawia się między innymi literka „T” i drugi gracz zgarnia słowo „kara” tworząc „karta” (lub np. katar).
Punktacja jest dość prosta, czyli 1 punkt za pierwsze 3-literowe słowo (lub pierwsze 3 litery w dłuższym słowie) oraz po 1 punkcie za każdą kolejną literę. W praktyce oznacza to, że słowo „kara” to 2 punkty, a „karta” to już 3 punkty.
Tak jak pisałam, nie sądzę, aby Snatch doczekało się wersji polskiej, aczkolwiek myślę, że spokojnie można wykorzystać także zestaw Bananagrams! Płytki podobne, nie mają cyferek jak Scrabble, jest ich więcej bo 144 (w stosunku do 98 w Scrabble, 2 sztuk mydeł nie liczymy), a oprócz tego mamy jeszcze grę Bananagrams Ale jeśli mamy już w domu Scrabble, to też super!
Snatch jest fajną, a przede wszystkim szybką grą, w której nie można się nudzić. Nie jest to Scrabble, przy którym wszyscy cichutko siedzą i czekają na swoją kolej. Szczególnie widać to przy rozgrywce większej ilości osób – w każdej chwili ktoś może coś wykrzyknąć. A dodatkowo trzeba pilnować już zgarniętych słów, a nie tylko wpatrywać się w planszę. Dodatkowy plus – brak właśnie tej planszy, czyli grać można wszędzie i bez opakowania – wystarczy literki zgarnąć do woreczka. Czyli już tylko krok nas dzieli od Bananagrams.
Czytałam komentarz, że w Snatch można grać nawet z juniorami – wystarczy umówić się, że nie będziemy zgarniać ich słów tworząc słowa im nieznane. Zapewne „kara”, „karta” są im znane, ale „karat” może już być kłopotliwy Wszystko zależy od wyczucia..
Tak czy inaczej, może warto odkurzyć stare Scrabble i zagrać w tą wartką, pełną zwrotów grę słowną? A może nawet spróbujecie zrobić własną wersję?
Najnowsze komentarze